واحه ای در لحظه

به سراغ من اگر می آیید

پشت هیچستانم.

پشت هیچستان جایی است.

پشت هیچستان رگ ها ی هوا پر قاصد هایی است.

که خبر می آرند,از گل واشده ی دورترین بوته ی خاک.

روی شن ها هم نقش های سم اسبان سواران ظریفی است که

صبح به سر معراج شقایق رفتند.

پشت هیچستان ,چتر خواهش باز است:

تا نسیم عطش در بن برگی بدود,

زنگ باران به صدا می آید

آدم اینجا تنهاست

و در این تنهایی,سایه ی نارونی تا به ابدیت جاری است.

به سراغ من اگر می آیید,

نرم و آهسته بیایید,

مبادا که ترک بردارد

چینی نازک تنهایی من.

                                     سهراب سپهری

هرکس به خداوند اعتماد کند خداوند عزوجل نیز تمام مشکلات دنیوی و اخروی او را به عهده می گیرد.

امام صادق (ع)